تأثیر درمان شناختی رفتاری بر افسردگی، رعایت توصیه‌های پزشکی و ادراک های منفی از بیماری در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

زمینه: آرتریت روماتوئید نوعی پلی ­­آرتریت التهابی مزمن است و با ‌علایم بالینی متعدد و عوارض روان­ شناختی مانند افسردگی همراه است. لذا درمان­ های پزشکی به تنهایی جوابگوی نیازهای بیماران نیست. روان­ درمانی می­ تواند نقش مهمی در دستیابی به اهداف درمانی ایفا کند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر درمان شناختی رفتاری افسردگی و رعایت توصیه‌های پزشکی (Cognitive-behavioral therapy for adherence and depression؛ CBT-AD) بر سرپیچی از درمان، افسردگی و بازنمایی­ های ادراکی منفی از بیماری در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام شد. مواد و روش ­ها: کارآزمایی بالینی حاضر در بیمارستان شریعتی تهران طی سال های 1395 تا 96 انجام شد. با استفاده از روش نمونه­ گیری قضاوتی از بین 151 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید 28 نفر انتخاب و سپس نیمی از آن­ها (14 نفر) در گروه درمان CBT-AD و نیمی دیگر (14 نفر) در گروه شاهد به صورت تصادفی قرار داده شدند. از پرسش ­نامه­ های روان ­شناختی شامل؛ پرسش­ نامه ادراک از بیماری (IPQ-R)،‌ پرسش نامه افسردگی بک (BDI-II) و مقیاس پیروی کلی (GAS) استفاده شد. تمامی داده‌ها با آزمون‌های تی مستقل، کای دو و تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که تفاوت نمره پس آزمون بین دو گروه مداخله و شاهد در سه حیطه ادراک از بیماری (0/001>P)، افسردگی (0/001<P) و تبعیت از درمان (0/001<P) معنادار است. نتیجه ­گیری: درمان CBT-AD یک رویکرد بالقوه مؤثر برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و همزمان افسرده است که به کاهش افسردگی، افزایش تبعیت و تعدیل بازنمایی‌های ادراکی منفی منجر می‌شود.